بررسی روانکاوانه تجربه “با هم بودن” در گروه های بالینت

گروههای بالینت بستری منحصربهفرد برای درمانگران، پزشکان و مشاغل کمکرسان فراهم میکنند تا در فضایی امن و حمایتی، تجربیات خود را بازتاب دهند و از همآموزی بهرهمند شوند. در این میان، مفهوم “با هم بودن” یا Being Together، یکی از عناصر بنیادین و روانکاوانه در کارکرد این گروههاست. این تجربه، فراتر از صرفاً حضور فیزیکی افراد است و بر پیوندهای عاطفی، شناختی و ناخودآگاه میان اعضای گروه دلالت دارد. این مقاله به تحلیل روانکاوانه مفهوم “با هم بودن” در گروههای بالینت میپردازد و نقش آن را در رشد حرفهای و شخصی اعضا بررسی میکند.
“با هم بودن” در روانکاوی ریشه در نظریه دلبستگی و مفاهیمی چون نگهداری (Holding) و ظرفیت نگهدارندگی (Containing) دارد. وینیکات معتقد بود که نگهداری محیطی امن برای رشد روانی فراهم میکند و “با هم بودن” نیز نوعی تجربه از این امنیت است. در گروههای بالینت، اعضا احساس میکنند که در کنار هم بهطور جمعی نگهداری میشوند و این احساس، به آنان اجازه میدهد که آزادانه افکار و احساسات خود را بیان کنند. در گروههای بالینت، افراد نهتنها از تعاملات آگاهانه، بلکه از فرآیندهای ناخودآگاه جمعی نیز تأثیر میپذیرند. تجربه “با هم بودن” به اعضا این امکان را میدهد که در فضایی مشترک، احساسات و افکار سرکوبشده خود را پردازش کنند. از دیدگاه بیون، گروههای بالینت میتوانند بهعنوان یک “ظرف” برای احساسات پیچیده و حلنشده عمل کنند و این ظرف مشترک، فضایی برای کاهش اضطراب و پردازش عمیقتر فراهم میآورد. یکی از اهداف اصلی گروههای بالینت، کمک به اعضاست تا بینش عمیقتری نسبت به روابط حرفهای و شخصی خود پیدا کنند. تجربه “با هم بودن” از طریق مشاهده و شنیدن داستانهای دیگران، باعث میشود که اعضا خود را در آیینه دیگری ببینند. این فرایند بازتابی، به آنان کمک میکند تا: • خودشناسی بهتری به دست آورند. • با تعارضهای درونی خود مواجه شوند. • احساسات ناکامی یا اضطراب ناشی از روابط با مراجعان یا همکاران را بازشناسی کنند. مشاغل کمکرسان، بهویژه رواندرمانگری، اغلب با حس انزوا همراه هستند. تجربه “با هم بودن” در گروههای بالینت این حس انزوا را کاهش میدهد و به اعضا نشان میدهد که دیگران نیز با چالشهای مشابهی روبهرو هستند. این اشتراک تجربه، احساس تعلق و همبستگی ایجاد میکند و در عین حال از فرسودگی شغلی جلوگیری میکند. تجربه “با هم بودن” در گروههای بالینت، فراتر از یک مفهوم ساده است و به عنوان یکی از پایههای روانکاوانه این گروهها عمل میکند. این تجربه جمعی، فضایی برای رشد حرفهای، کاهش اضطراب و افزایش خودآگاهی فراهم میآورد و نقش مهمی در بهبود سلامت روان و کارآمدی اعضا ایفا میکند. برای درمانگران و سایر افراد کمکرسان، حضور در چنین گروههایی فرصتی است برای تجربه حس امنیت، تعلق و یادگیری از دیگران، که این موارد مستقیماً بر کیفیت کار آنان تأثیر میگذارد.مفهوم “با هم بودن” در روانکاوی
“با هم بودن” بهعنوان یک تجربه جمعی ناخودآگاه
نقش “با هم بودن” در بازتاب و خودشناسی
“با هم بودن” و کاهش احساس انزوا